به وبلاگ بهنام نجم الدین خوش آمدیدسینما ، فلسفه ، ادبیات ، تاتر

بخش عمده تاثیر گذاری تصویر، ناشی از کار نورپردازی آن است. اینکه موضوعی در فیلم چه گونه به چشم میاید تا اندازه ای بستگی به توضیع و محل نور و میزان درخشندگی نور در صحنه دارد.

نور بازیگر را از صحنه جدا میکند و در ایجاد فاصله میان عناصر و اشیا بسیار موثر است.نور پردازی معمولا در لحن احساسی یک صحنه نقش اساسی دارد و در ارائه کیفیت صحنه عنصر تاثیرگذاری است و حالات روحی را تشدید میکند.

روشنایی و تاریکی در تمام فرهنگ ها جنبه نمادین دارد. خوبی ها و نیکی ها را با روشنایی و بدی را با تاریکی نشان میدهند.
در فضا های اکپرسیونیسم که اصولا به فضاهای پر تنش، نگران کننده و اضطراب آور گفته میشود نورپردازی پر کنتراست و تیز است، به شکلی که سایه و روشن های مشخص و مرزبندی شده ای در تصویر دیده میشود و سایه های بلندی به واسطه نورپردازی پرکنتراست ایجاد میشود که در فیلم نقش داستانی دارد. این نوع نور پردازی حس ناامنی،عدم آرامش و اضطراب را القا میکند.

 تصاویری از فیلم "مطب دکتر کالیگاری" نوشته "کارل مایر" و کارگردانی "روبرت وینه" که معروف ترین فیلم سبک اکسپریونیسم میباشد را میبینیم که نمونه ای از این نوع نورپردازی میباشد.