زیبایی شناسی کانت

اهمیت کانت در فلسفه جهان جدید
کانت را با انقلاب کپرنیکی اش در حوزه معرفت شناسی می شناسند. یعنی همان طور که کپرنیک به ما گفت این زمین است که به دور خورشید می گردد و نه برعکس، کانت هم به ما نشان داد که این جهان است که دور ذهن می گردد و نه برعکس. یعنی جهانی که ما می شناسیم بشدت تابع ساختار ذهنی انسان است. کانت معتقد بود که ذهن انسان اموری را می تواند بشناسد که زمانمند و مکانمند باشند و به همین جهت مفاهیمی چون خدا که خارج از مکان و زمانند از سوی ذهن و عقل نظری نمی توانند شناخته شوند. هرچند عقل عملی با اخلاق می تواند خدا را اثبات کند. از این دستاورد فکری به عنوان انقلاب کپرنیکی کانت یاد می شود. پیش از کانت عموما ذهن به عنوان آیینه ای در نظر گرفته می شد که منعکس کننده آنچه از جهان بر آن می تابد است. کانت نشان داد ذهن خود بر داده های بیرونی چیزی می افزاید.
کانت همچنین مروج بسیاری از شعارهای روشنگری و جهان جدید است. عده ای شعار معروف وی را که «جرات دانستن داشته باش» یکی از اصول اساسی روشنگری می دانند.
به همین جهت اگر بخواهیم یک فیلسوف ذکر کنیم که بسیاری از مؤلفه های روشنگری را در اندیشه خود پنهان دارد، بی تردید این فیلسوف کانت است. بسیاری از متفکران پس از کانت که قصد بررسی مبانی مدرنیته و روشنگری را داشته اند با اندیشه های کانت مواجهه داشته اند. تاثیر اندیشه های کانت در حوزه زیبایی شناسی هم به صورت جدی خود را به ما نشان می دهد.

نقد فمینیستى فیلم‏

فمینیسم (زنانه‏نگرى) یک جنبش اجتماعى است که از دهه هفتاد میلادى همانند سایر جنبش‏هاى اجتماعى در بخش‏هاى مختلف اقتصادى، سیاسى، اجتماعى و فرهنگى به ویژه در جوامع غربى جایگاه خاصى را به خود اختصاص داده است. صنعت سینما و هنر نیز از تأثیرهاى این جنبش، نقادى و نظریه‏پردازى، دور نمانده است. با شروع این جریان، فمینیسم تأثیر قابل ملاحظه‏اى بر تئورى فیلم و نقد آن داشته است. فمینیست‏ها به سینما به عنوان یک ابزار فرهنگىِ نشان دهنده اسطوره‏ها و افسانه‏ها در مورد زنان و زنانگى، همین طور مردان و مردانگى مى‏نگرند.

نگاهی به ژانر تاریخی - مذهبی در سینمای ایران

سینمای تاریخی - مذهبی از سال‌های دور مورد توجه اهالی سینما در سراسر جهان قرار داشته است. در این ژانر سینماگرانبا بهره‌گیری از روایات یا کتب دینی به تاریخ مذاهب و ادیان پرداخته‌اند و مخاطبان هم با استقبال از این نوع آثار علاقه‌مندی خود را همواره به رخ کشیده‌اند.
جدا از تعدد آثار تاریخی - مذهبی که در حوزه پیامبران می‌توان در سینمای جهان شناسایی کرد، آثار زیادی نیز به قدیسین و زندگینامه این گروه از انسان‌ها پرداخته‌اند. در این دو رویکرد به آثاری همچون عیسی بن مریم‌(س)، محمد رسول‌الله‌(ص)،10فرمان، کشتی نوح و... می‌توان اشاره کرد.
در این میان سینمای ایران وضع دیگری داشته است. در سال‌های پیش از انقلاب اساساً به فیلم شاخصی نمی‌توان اشاره کرد، اما در سال‌های پس از انقلاب اسلامی سینمای ایران به این ژانر توجه نشان داده است. گرچه این علاقه‌مندی همچنان نزد سینماگران، مدیران سینمایی و هنرمندان مختلف وجود دارد، اما سینمای ایران به خاطر بضاعت‌های محدود خود، کمبود افراد متخصص و عدم سرمایه‌گذاری بخش خصوصی چندان که انتظار می‌رود، در این وادی فعال نبوده‌ است. این گزارش نگاهی اجمالی دارد به سینمای ایران و ژانر تاریخی - مذهبی.

هنر هفتم و توحش مدرن

«مردم می‌گویند که انسان وحشی دیگر در ما وجود ندارد و ما آخرین مراحل تمدن را می‌گذرانیم و همه چیز گفته شده و دیگر برای جاه‌طلبی دیر شده است. ولی این فیلسوف‌ها از قرار معلوم سینما را فراموش کرده‌اند.
آنها هرگز وحشی‌های قرن بیستم را در حال تماشای فیلم ندیده‌اند.