-
در دوره میان سنگی ، نقاشی هایی پیدا شده که تنها لحظه شکار را به شکلی خلاصه شده به تصویر کشیده است و این آغاز امپرسیونیسم در هنر است .
این سبک ابتدا در نقاشی شکل گرفت و "کلود مونه" نقاشانی را مانند ،پیسارو ، بازیل ، مانه ، رنورا ، و ... ،به گرد خود جمع نمود که منتقدین ، لقب امپرسیونیست یا دریافت گران را به آنها دادند . این نقاشان ، نقاشی رئالیستی را دگرگون کردند و واقعیت در تابلو ها به شکلی رزان ، لحظه ای و گذران دیده می شد .
* مونه ، خط را محو کرد و مناظر در هاله ای از مه فرو می رفتند.
* اشیاء با نور دیده می شوند ولی کدام نور شکل واقعی اشیاء را نشان می دهد ؟ نور سحرگاه ، نیمه روز ، یا نور ماه ؟ این تردید در شکل ثابتی از واقعیت، که با فلسفه هراکلیتوسی بیان می شود( یعنی واقعیت همواره در حرکت و تغییر است ، لذا نمی توان شکل ثابتی برای آن در نظر گرفت ) زیر بنای فکر امپرسیونیست ها و تعریف جدیدی از واقعیت بود .
* برای نقاشان اپرسیونیست ، واقعیت در لحظه شکل می گرفت و در همان لحظه نیز باید نقاشی می شد . رنگین کمان لحظه ای در آسمان است و بعد محو می شود و باید آن واقعیت لحظه ای را قبل از محو شدن به تصویر کشید .
امپرسیونیست ها با فیلم " سمفونی دهم " اثر آبل گانس ، فعالیت خود را شروع کردند و سپس فیلم " متهم می کنم " که گانس جنگ جهانی اول را در فیلم به چالش می کشد و سپس مارسل لربیه با فیلم های « رُزفرانس» و « الدو رادو » توجه منتقدان را جلب کرد که در فرانسه یک آوانگارد سینمایی وجود دارد .
* فیلم پول اثر لربیه و فیلم پایان زمین اثر اپستین ، هر دو در سال 1929 ، پایان فیلم های سینمای امپرسیونیست را اعلام میکنند .
* امپرسیونیست ها نگاه تجاری نداشتند و ارتقای هنر سینما مد نظرشان بود ، به استثنای " آبل گانس" که نگاهر تجاری هم داشت .
* کاپولا فیلم ناپلئون را با موسیقی پدرش در دهۀ هشتاد و هنگام مرگ ابل گانس به روی پرده به نمایش گذاشت .ویژگی های سبکی فیلم های امپرسیونیستی :
1- جلوه های بصری و اپتیکی دوربین ، نظیر سوپرایمپوز،اسلوموشن ،پلی ویژن و ...
2- تدوین متریک
«« تدوین با ریتم تند شونده همراه با موسیقی »»
3- نورپردازی با استفاده از صافی ها و فیلتر ها
4- استفاده از مکان با دکورهای مدرنیستی و لوکیشن های واقعی
5- استفاده از ریتم دیداری و تصویری به جای داستان گویی
6- استفاده از کاراکتر های روان پریش که کشمکش درونی شان از طریق جلوه های اُپتیکی به تصویر کشیده می شد که همان فتوژنی بود .
7- حرکت سریع دوربین
* امپرسیونیست ها هنر رابه عنوان شکلی از بیان می دیدند که هنرمند به کمک آن دیدگاه شخصی خود را بیان می کند. محصول هنر، واقعیت نیست.
* هنر این احساسات را نه از راه گزاره های مستقیم بلکه از راه بیدار کردن آنها یا اشاره غیر مستقیم به آنها، بیان می کند. آثار هنری احساسات فرار یا امپرسیونهایی تولید می کنند.
* نظریه پردازان امپرسیونیست گاهی ادعا می کردند سینما ترکیبی از هنرهای دیگر است. همانند معماری، نقاشی، مجسمه سازی مناسبات مکانی تولید می کند اما در عین حال هنر زمانی نیز هم است چون کیفیات مکانی خود را با مناسبات زمانی ضرب آهنگین مشابه موسیقی، شعر و رقص تر کیب می کند.
* از طرف دیگر نظریه پردازان امپرسیونیست به سینما به مثابه رسانه ای مستقل نگاه می کردند که امکانات یکه ای به هنرمند عرضه می دارد. این ادعا برخی از فیلمسازان را به آنجا کشاند که تنها از ساخت فیلم به مثابه «سینمای ناب» طرفداری می کردند، فیلمهای انتزاعی که تمام توجه خود را بر شکلهای گرافیک و زمانی متمرکز می کردند و غالباً روایتی در کار نبود. اما بیشتر امپرسیونیستها راه کمتر رادیکالی در پیش گرفتند. آنها فیلمهای روایی می ساختند.
* فیلم نقطه مقابل تئاتر است. بر این باور بودند که فیلمها برای پرهیز از کیفیت تئاتری باید از بازیهای ناتورالیستی بهره بگیرند.
* فیلمسازان امپرسیونیست طرفدار فیلمبرداری در مکانهای واقعی بودند.
* امپرسیونیست ها برای تعریف ماهیت تصویر نمایی معمولاً از مفهموم«فوتوژنی» بهره می گرفتند. اصطلاحی که بر چیز پیچیده تری دلالت می کندتا صرفاً «فوتوژنیک»(خوش عکس بودن). از دید آنها فوتوژنی بنیان سینما بود. لویی دلوک در سال ۱۹۱۸ این اصطلاح رابر سر زبانها انداخت. او این عبارت را برای دلالت بر کیفیتی که یک نمای سینمایی را از شی اصلی که از ان فیلم گرفته می شود متمایز می سازد، به کار برد. به زعم دلوک فرآیند فیلم گرفتن، با فراهم آوردن ادراک که حس تازه ای از شی برای بیننده به آن بیانگری تازه ای می بخشد.
فوتوژنی را خصوصیات دوربین فیلمبردای تولید می کند: قاب بندی اشیاء را از پیرامون شان جدا می کند، فیلم سیاه و سفید ظاهر آن را دگرگون می کند، جلوه های بصری موجب تغییر شکل بیشتر آنها می شود.
امپرسیونیست هابر این باور بودند که سینما از این راه امکان دسترسی ما رابه دنیایی ورای تجربه روزمره فراهم می آورد.
* در زمینه فرم فیلم، امپرسیونیست ها بر این باور بودند که سینما نباید از روایت های تئاتری یا ادبی تقلید کند. آنها اعتقاد داشتند که فرم سینمایی باید بر «ریتم دیداری» استوار باشد. این فکر از باور امپرسیونیست ها به این امر که عواطف و نه داستانها باید زیر بنای سینما باشد سرچشمه می گرفت.
با این همه امپرسیونیست ها اصرار داشتند که توجه شان به ریتم باعث می شود فیلم هایشان بیش از هر شکل هنری دیگری به موسیقی نزدیک باشند.
* بسیاری از نوآوریهای امپرسیونیست ها در زمینه کار با دوربین است.
* تا سال ۱۹۲۳ تمهیدات در زمینه کار دوربین به منظور ارتقای فوتوژنی و بیان حالات ذهنی مهم ترین وجه ممیزه امپرسیونیسم بودند. اما در آن سال دو فیلم چرخ ساخته ابل گانس و قلب وفادار ساخته اپستین به نمایش درآمدند که برای بیان وضعیت روحی شخصیت فیلم از تدوین سریع استفاده کرده بودند.
* فیلم سمفونی دهم گانس نخستین فیلم مهم جنبش سینمایی امپرسیونیسم محسوب می شود.
۲۸۹۴
درباره من
سیاه مشق های بهنام نجم الدین
نکته:
بعضی از مطالب از من نمی باشد
تعداد پست ها زیاد می باشد و
به مرور نام نویسنده اصلی هر
مطلب را درج خواهم نمود ...