این طبیعت گرایی در داستان های حماسی با سمبل هایی مثل درخت زندگی و چشمه آب حیات ادامه پیدا می کند. فیلم هایی که از نظر تکنیک های سینمایی ما را به این جهان بینی شهودی ( نظریه بودا من باب تناسخ و حل شدن در طبیعت ) و ستایش طبیعت ، هدایت میکنند دارای سبک ناتورالیستی هستند .
فیلم هایی نظیر « چشمه باکره گی » اثر برگمان یا «آخر بهار » یا « بعد از ظهر پاییزی » اثر اوزو و همچنین ،« زیستن در سواوزلا » و « مادادایو« اثر کوروساوا و فیلم های خوب برتولوچی مثل « آسمان سرپناه » و «بودای کوچک » که با حرکت دوربین و سکانس پلان هایی با نماهای پانورامیک ، انسان و طبیعت را در وحدتی هماهنگ به تصویر می کشند .
* کشمکش انسان و طبیعت قوی ترین عرصه برای سبک ناتورالیسم است .
ویژگی های سبک ناتورالیسم :
1 تقلید از طبیعت و نشان دادن مظاهر آن نظیر جنگل ، دشت ، صحرا ، و دریا با تاکید و تکرار آنها
2 خلق داستانی که در آن کشمکش انسان و طبیعت ، محور داستان قرار بگیرد .
3 ایجاد احساس شهور در طبیعت از طریق تکنیک های سینمایی نظیر نماهای پانورامیک و موسیقی و ...
4 قهرمانی که تحت تاثیر وراثت و محیط ، سرنوشت شوم و محتومی پیدا می کنند .
5 سمبل هایی مانند درخت زندگی و چشمه آب حیات ، تم فیلم قرار می گیرند مانند فیلم چشمه از آرنوفسکی
