دربارۀ فردوسی بیشتر از همۀ شاعران گذشته ایران سخن رفته است، اما بیشتر و یا حتی همۀ پردازندگان به فردوسی حکایتی را که نظامی عروضی دربارۀ فردوسی آورده است کم و بیش پایۀ حدس و گمان‌های خود کرده‌اند و تقریباً همه دست کم بخشی از داستان نظامی را در چهار مقاله پذیرفته‌اند (١).
شاید هیچ نوشتۀ دیگری را نتوان یافت که به اندازۀ داستان نظامی به آن تکیه شده باشد. واقعاً اعتماد زیادی که به این آبشخور سطحی و کدر شده است حیرت‌انگیز است. بنا بر این ناگزیریم یک بار دیگر و با همدیگر این داستان را بی‌کم و کاست بخوانیم:بعضی از مطالب از من نمی باشدو چون تعداد پست ها زیاد می باشد پس به مرور نام نویسنده اصلی هر مطلب را درج خواهم نمود.
طبقه بندی موضوعی
بایگانی
- ارديبهشت ۱۴۰۴ (۱)
- اسفند ۱۴۰۳ (۱)
- ارديبهشت ۱۴۰۱ (۱)
- تیر ۱۴۰۰ (۲)
- ارديبهشت ۱۳۹۹ (۲)
- فروردين ۱۳۹۹ (۲)
- مهر ۱۳۹۸ (۲)
- خرداد ۱۳۹۸ (۵)
- فروردين ۱۳۹۷ (۳)
- آذر ۱۳۹۵ (۳)
- مرداد ۱۳۹۵ (۲)
- تیر ۱۳۹۵ (۱)
- خرداد ۱۳۹۵ (۱)
- ارديبهشت ۱۳۹۵ (۹)
- اسفند ۱۳۹۴ (۵)
- آذر ۱۳۹۴ (۱)
- مهر ۱۳۹۴ (۱۳)
- ارديبهشت ۱۳۹۴ (۱۳)
- فروردين ۱۳۹۴ (۱)
- بهمن ۱۳۹۳ (۳)
- دی ۱۳۹۳ (۱)
- آذر ۱۳۹۳ (۸)
- آبان ۱۳۹۳ (۱۱)
- مرداد ۱۳۹۳ (۵)
- تیر ۱۳۹۳ (۱)
- ارديبهشت ۱۳۹۳ (۱۰)
- بهمن ۱۳۹۲ (۱)
- دی ۱۳۹۲ (۱۴)
اگر زمان را نگه داریم ، جزء آنکه تاخیری در آمدن و رفتن مسافران دنیا کرده باشیم ، کار مفید دگری نکرده ایم .
بهنام نجم الدین