به وبلاگ بهنام نجم الدین خوش آمدیدسینما ، فلسفه ، ادبیات ، تاتر

"بیرون پشت در " نام نمایش جنگی به قلم ولفگانگ بورشرت که این روزها ایمان اسکندری آن را در سالن حافظ به اجرا برده است .این نمایشنامه ، شرح حال ناامیدانه سربازی به نام " بکمان " است که پس از سه سال اسارت ، برای پیدا کردن همسر و خانه اش از سیبری " به آلمان باز می گردد ؛ ولی زهی خیال باطل . او همه درها را به این منظور باز می کند . ولی همگی به روی او بسته می شوند . حتی پس از خودکشی ، رودخانه هم او را نمی پذیرد و او را به روی ساحل پس می زند . تنها در مرگ باز است و بکمان تنها می ماند ؛ با قیافه ای همچون مترسک های سر مزارع .

دربارۀ فردوسی بیشتر از همۀ شاعران گذشته ایران سخن رفته است‌، اما بیشتر و یا حتی همۀ پردازندگان به فردوسی حکایتی را که نظامی عروضی دربارۀ فردوسی آورده است کم و بیش پایۀ حدس و گمان‌های خود کرده‌اند و تقریباً همه دست کم بخشی از داستان نظامی را در چهار مقاله پذیرفته‌اند (١). 

شاید هیچ نوشتۀ دیگری را نتوان یافت که به اندازۀ داستان نظامی به آن تکیه شده باشد. واقعاً اعتماد زیادی که به این آبشخور سطحی و کدر شده است حیرت‌انگیز است‌. بنا بر این ناگزیریم یک بار دیگر و با همدیگر این داستان را بی‌کم و کاست بخوانیم‌: