بازن

اگر بازن توانسته است نشان دهد که هستی سینما چیست بدین خاطر است که سینما هستی را خلق می کند و رآلیسم ذاتی اش از همین جا ناشی می شود. بازن، سوا از روسلینی، دگرگونی های این هستی را در برسون می یابد. بازن از زمان “مدل” برسونی، از زمان خاطرات کشیش دهکده، تاکید می کند ((آن چه که اقتضا می کند ما از چهره ی او بخوانیم به هیچ وجه انعکاس گذرای چیزی که می گوید نیست، بلکه ثبات وجود است، نقاب سرنوشتی معنوی.))

جهان تقیر

این جهان، جهان تغییر است نه تقدیر.

---

بهنام نجم الدین

ایده

همه چیز در دنیای انسان از یک اندیشه آغاز می شود و انسان های اندیشمند، ایده هایشان را در کارگاه فکر خود خلق می کنند. هنر، تصویر خلاقانه ذهن هنرمند است . اثر هنری درون ذهن پویای هنرمند رشد می کند و سپس جلوه بیرونی می یابد.

هیچکس کامل نیست

هیچ کس کامل نیست اینگونه نگاه کنیم...
مرد را به عقلش نه به ثروتش
زن را به وفایش نه به جمالش
دوست را به محبتش نه به کلامش
عاشق را به صبرش نه به ادعایش
مال را به برکتش نه به مقدارش
خانه را به آرامشش نه به اندازه اش
اتومبیل را به کاراییش نه به مدلش
غذا را به کیفیتش نه به کمیتش
درس را به استادش نه به سختیش
دانشمند را به علمش نه به مدرکش
مدیر را به عمل کردش نه به جایگاهش
نویسنده را به باورهایش نه به تعداد کتابهایش
شخص را به انسانیتش نه به ظاهرش
دل را به پاکیش نه به صاحبش
جسم را به سلامتش نه به لاغریش
سخنان را به عمق معنایش نه به گوینده اش