« من ری » در فیلم " بازگشت به خرد 1923" تعدادی سوزن و دگمه را روی نگاتیو فیلم می پاشد و در " امکا باکیا 1927 " دست به بازی با فرم های تجریدی و مهره های شطرنج زد . و « ژرمن دولاک » در فیلم " دیسک 1927-1929 " به آ،رینش فرم های تصویری فی البداهه در زمینه موسیقی دبوسی و شوپن دست زد .تاثیر دادائیسم بر « رنه کلر » باعث شد که فیلم " آنتراک 1924 " که بعد ها به صورت بیانیه سینمای آوانگارد درآمد را بسازد .این فیلم تماشاگران را به مبارزه طلبید و تمسخر همه اشکال گوناگون تولید فیلم های عادی بود .
« کلر » به تصاویر و سکانس هایی نظم میداد که فقط به دلیل ارزشهای حرکتیشان انتخاب شده بودند .. در این فیلم تشیع کنندگان سرعت می گیرند و مهمانان ناچار می شوند بدوند ،ذ تا اینکه جادوگری از تابوت بیرون می آید و ابتدا یکی پس از دیگری از حاضرین و عاقبت خود را نیز غیب می کند. فیلم های بعدیش نظیر " کلاه حصیری ایتالیایی 1927 " تحت تاثیر نمایش های بولواری و همچنین آثار مک سنت در ارتباط و کشش خاصی با واقعیت های اجتماعی و ابداع شاعرانه و طنز قرار گرفته اند و در عین حال بیان کننده سبک ویژه کار هستند .
