به وبلاگ بهنام نجم الدین خوش آمدیدسینما ، فلسفه ، ادبیات ، تاتر

واقعیت « reality» بر اساس عرف آن چیزی است که برای ما ملموس ، قابل فهم ، عینی و قابل درک باشد . به نوعی آن چه در عالم هر روزه بتوان به آن اشاره کرد . البته اتم ، مولکول ، الکتریسیته ، ژن ها ، و خیلی مفاهیم علمی یا انسانی مانند سرمایه ، عمر ، و ... باید از هم تفکیک شوند . چیزی مانند اتم و یا ژن به کمک وسایل علمی قابل مشاهده است با وجود اینکه با چشم غیر مسلح ( عادی ) قابل دیدن نمی باشند . سیارات دور دست یا  کهکشان ها و سحابی ها و غیره هم با چشم غیر مسلح قابل رویت نیستند ولی در عالم واقعیت وجود دارند .
دیگری قوانین علمی ثابت شده هستند . مانند اینکه آب بر اثر گرما در صد درجه سانتی کراد به جوش می آید و سپس بخار میشود . این یک واقعیت fact علمی است . چه ما بخواهیم و چه نخواهیم در شرایط معمول همیشه چنین است .

ولی مفاهیم انتزاعی مانند عشق ، نفرت ، شجاعت ، طبع بلند و غیره چیزهایی هستند که در نگاه اول به نظر جزو واقعیت محسوب میشوند . اما چنین نیست . این ها مفاهیم هستند ، در جوامع مختلف معنی های مختلف دارند ، شیوه های بروز متفاوت دارند و گاه حتی متضاد یک فرهنگ دیگر هستند یا معادل آن در دیگری وجود ندارد .
بحث واقعیت یکی از قدیمی ترین مباحث فلسفه ، منطق ، روان شناسی ، زبان شناسی و غیره بوده و هست .

تصور/خیال imagination
زمانی که ذهن مشغول تصویرسازی درون میشود ، مشغول خیال پردازی یا تصورپردازی هستیم . یعنی چیزهایی که صرفا درون ذهن ما روی میدهند . نه کسی آنها را می بیند ، نه می شنود و غیره . مگر اینکه آن را از ذهن خود بر روی چیزی مانند کاغذ ، بوم نقاشی ، عکس ، فیلم و غیره منتقل کنیم . در این صورت تصورات یا خیالات ما از حالت ذهنی به حالت بصری تبدیل شده اند .

فانتزی fantasy
فانتزی خیال پردازی تخیلی چیزی است که بخشی از تصورپردازی و خیال پردازی محسوب میشود . یعنی زیرمجموعه آن محسوب میشود . فانتزی زمانی است که به چیزهایی فکر می کنیم یا تصویر می کنیم که معادل آنها در عالم واقعیت وجود ندارند یا هرگز ثابت نشده که چنین چیزی می تواند وجود داشته باشد . مانند اسب تک شاخ ، اژدها ، گابلین ها و همه موجودات خیالی دیگر مثل بابانوئل ، عمو نوروز و .
ولی فانتزی می تواند از ترکیب چیزهایی که در عالم واقعیت جدا جدا وجود دارند هم ساخته شود . مانند تک شاخ که از ایده اسب با یک شاخ شکل گرفته که معادل آنها جداگانه در عالم واقعیت وجود دارد ولی ترکیب آنها فانتزی است .

بیان کردن ، اظهار کردن ، گفتن چیزی expression 
هر گونه رفتار کلامی یا جسمانی ما گونه ای از بیان و اظهار درونیات ، احساسات ، عواطف ، افکار و غیره هستند . مانند زمانی که کسی ناخن اش را میجود . این رفتار " بیان کننده " حالت استرس یا بی قراری شخصی است که این رفتار از او بروز پیدا کرده .
مکتب اکسپرسیونیسم expressionism که در نقاشی ، سینما و ادبیات در سال های پیش از جنگ جهانی دوم و عمدتا در دهه 1930 شکل گرفت از همین مفهوم شکل گرفت یعنی بیان گری حالات درونی و بیان عالم بیرون و درون از منظر روانی و ذهنی و نه عینی .

هر رفتار یا اثر رفتار و کردار و هر چیزی که از یک انسان بروز می یابد نوعی بیان و اظهار است و جنبه بیانی expressive دارد