دریچه‌ای به هنر و اندیشه

سینما ، فلسفه ، ادبیات ، تاتر

دریچه‌ای به هنر و اندیشه

سینما ، فلسفه ، ادبیات ، تاتر

بعضی از مطالب از من نمی باشدو چون تعداد پست ها زیاد می باشد پس به مرور نام نویسنده اصلی هر مطلب را درج خواهم نمود.

طبقه بندی موضوعی

۱۱۴ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «بهنام نجم الدین» ثبت شده است

ژانر مستند اولین گونه‌ی تولید شده در سینما و در حقیقت بستر شکل‌گیری هنرهفتم بوده است.

فیلم مستند را گونه واقعگرا و غیرداستانی برشمرده‌اند. در این باره پل روتا1 در سال 1948 در سندیکای مستندسازان جهان این گونه فیلم مستند را تعریف کرده است

" منظور از فیلم مستند تمام روش‌های ضبط هرجنبه از واقعیت روی نوار خام است.چه از طریق فیلمبرداری واقعی و یا از طریق بازسازی قابل توجیه و صمیمانه؛ به قصد تاثیرگذاردن روی منطق یا عاطفه تماشاگر برای برانگیزاندن احساسات او. و گسترش دانش انسانی و تفاهم به خاطر عرضه واقعی مسائل و ارائه راه حل‌های این مسائل در زمینه‌های مختلف از جمله اقتصاد؛ فرهنگ و روابط انسانی."همچنین جان گریرسون2 فیلم مستند را "کاربرد خلاقانه واقعیت" توصیف کرده است.ضمن اینکه فعالیت‌های مستندسازی معدود سینماگران قدری مثل رابرت فلاهرتی3 سبب ساز شد تا سندیکای جهانی مستند سازان تاسیس شود تا تعاریفی دقیق از این گونه‌ی سینمایی بدست آید. با تعاریف بدست آمده و قوام گونه‌ی مستند کم کم زیرشاخه‌های زیر در  این ژانر تعریف رسمی پیدا کردند.

از اونجایی که هر فیلمی در یک یا چند ژانر قرار میگیره بد نیست بدونیم:

گونه، یا ژانر (به فرانسوی: ‎genre‏)‏ به معیارها ی مختلفی که به دسته بندی انواع هنر می پردازند، اطلاق می شود. این دسته بندی برای فیلم ها براساس شباهت های روایتی که فیلم بر آنها بنا شده، صورت می پذیرد. بیشتر نظریات در باب ژانر فیلمها از نقد ژانر ادبی وام گرفته اند. گونه های اصلی عبارتند از داستانی، مستند، انیمیشن و ترکیبی. اما زیر گونه های مختلفی نیز وجود داردغالب فیلم ها دارای ژانر اصیلی نیستند زیرا بیشتر آنها مخلوطی از ژانر عاشقانه با ژانرهای دیگرند. اساسا برخی افراد ژانر را قبول نداشته و آن را توهم منتقدین می دانند که هیچ کجا اثری ندارد.

نانوک شمال

در دهه‌ی 1920،نوعی سینمای مستند بکر و جرید پا به عرصه‌ی وجود نهاد.تعدادی از سینماگران با استعداد،از این نوع مستند دفاع کردند و عده‌ای نیز در ساختن این نوع‌ فیلم‌ها افراط کردند:مستند داستانی.در این میان رابرت فلاهرتی یکی از شخصیت‌های مهم‌ و قریب به یقین مهم‌ترین آنها است.رابرت جوزف فلاهرتی‌ (متولد 1884)در میشیگان آمریکا برجسته‌ترین کارگردان‌ این دوره که از او با لقب پدر سینمای مستند یاد می‌کنند، بسیار دیر هنگام حرفه‌ی سینما را با ساختن فیلم نانوک شمال‌ (22-1920)برای خود برگزید.او پیش‌تر در شمال کانادا،در پی معدن می‌گشت.برای شرکت فردی به نام ویلیام مکنزی‌ کار می‌کرد،چها بار به مأموریت رفت و هزاران عکس از اسکیموها گرفت.در واقع آشنایی با فرانسیس هوبارد و ازدواج با او، زندگی فلاهرتی را تغییر داد و اشتراکات وی با همسرش تیم‌ دو نفره‌ای به وجود آورد.

اگر به ناطق بودن انسان ها مباهات شده و بر قراری ارتباط ، آغاز هر کنش متقابل اجتماعی دانسته شده است ، در ایران ما « سکوت » جایگاه والایی داشته است  به طوری که حداقل یازده نوع سکوت را می توان شناسایی کرد .

فراوان ترین سکوت ها « سکوت خود ایمن ساز و مانع پشیمانی » است . مانند این سخن سیصدسال پیش جناب صائب تبریزی : 

هرکه را تیغ زبان نیست به فرمان ، صائب

عاقبت کشته شمشیرِ زبان میگ ردد

نوع دیگر « سکوت آبرو داری » است که هدف آن پنهان کردن ضعف ها و کمبود هاست ، مانند این شعر هزار ساله پیش حکیم فردوسی :