فیلم مستند را گونه واقعگرا و غیرداستانی برشمردهاند. در این باره پل روتا1 در سال 1948 در سندیکای مستندسازان جهان این گونه فیلم مستند را تعریف کرده است
" منظور از فیلم مستند تمام روشهای ضبط هرجنبه از واقعیت روی نوار خام است.چه از طریق فیلمبرداری واقعی و یا از طریق بازسازی قابل توجیه و صمیمانه؛ به قصد تاثیرگذاردن روی منطق یا عاطفه تماشاگر برای برانگیزاندن احساسات او. و گسترش دانش انسانی و تفاهم به خاطر عرضه واقعی مسائل و ارائه راه حلهای این مسائل در زمینههای مختلف از جمله اقتصاد؛ فرهنگ و روابط انسانی."همچنین جان گریرسون2 فیلم مستند را "کاربرد خلاقانه واقعیت" توصیف کرده است.ضمن اینکه فعالیتهای مستندسازی معدود سینماگران قدری مثل رابرت فلاهرتی3 سبب ساز شد تا سندیکای جهانی مستند سازان تاسیس شود تا تعاریفی دقیق از این گونهی سینمایی بدست آید. با تعاریف بدست آمده و قوام گونهی مستند کم کم زیرشاخههای زیر در این ژانر تعریف رسمی پیدا کردند.